Voorschot

 

Steeds vaker wordt ons bij een reservering gevraagd alvast een voorschot op het genot te betalen. Daar heb ik alle begrip voor, zeker nadat een restaurateur opmerkte: “Hé, die hebben hier gereserveerd met vier personen en zich net ziek gemeld. Nu gaan ze bij de buurman naar binnen.”  We horen het vaker, gasten die op meerdere plekken reserveren en pas op het moment zelf afbellen. Dan ben je al blij als ze tenminste afbellen. De restaurateur koopt in op basis van de reserveringen en past daarop ook zijn personeelsplanning aan.

Het is zelfs mode om, met gasten, op pakweg vier plekken vooraf te reserveren en de gast op het moment van uitvoering te laten kiezen. Op drie niet gekozen plekken blijven tafels leeg. Er wordt niet afgebeld.

Een voorschot is prima. Maar er zijn ook restaurants die via een reserveringssysteem een voorschot innen en daarnaast extra boekingskosten tellen, een paar cent voor betaling per bankrekening en een zelfs een paar euro extra voor betaling met een credit card. Dat lijkt me niet reëel. Wie een voorschot betaalt, betaalt al transactiekosten aan zijn bank en nog eens als hij na het genot het restant afrekent. Sympathieker zou zijn in ruil voor het betaalde voorschot een extra amuse of drankje aan te bieden.

Niet alleen de restaurateur plant op basis van voorschotten. Er zijn ook steeds meer leveranciers die vooraf willen weten wat de restaurateur het komende seizoen verwacht om te zetten. Dan kan de leverancier daarop orders plaatsen, extra volumekorting bedingen en hopelijk voldoende leveren.  Maar welke restaurateur kan nu al aangeven hoeveel asperges hij wenst in het voorjaar? Als het weer tegenvalt en de terrassen leeg blijven zullen er minder asperges geoogst worden, maar ook omgezet worden. En durft u nu al te voorspellen hoeveel kwartels er komend voorjaar op uw bord terecht komen? En tegen welke prijzen?

Bert Salden
hoofdredacteur